صد و ششمین

I feel so lonely.

صد و پنجمین

از اینکه عصبانی شدم، ناراحت شدم و این احساساتمو بهش نشون دادم ناراحتم. خصوصاً که می‌دونستم خودش هم حال خوشی نداره.

 

کاش خفه شم. :(

صد و چهارمین

هرشبم شده گریه. می‌شه یه روز آرامش داشته باشم؟

صد و سومین

ممنون که هیچ‌وقت حالم رو نمی‌پرسی... .

صد و دومین

هرروز بیشتر و بیشتر ناراحتم میکنی و هیچ تلاشی نمیکنی.

صد و یکمین

حتی لازم نیست تلاش کنی، می‌دونی؟

صدمین

حالم خوب نیست و اونایی که دلم می‌خواد اهمیت بدن، اهمیت نمی‌دن.

نود و نهمین

خب خدا رو شکر اونایی که دوست دارم اهمیت بدن، اهمیت نمی‌دن چون تو بدبختی خودشون گرفتارن.

 

این‌طوری وقتی بالاخره بتونم جرئت خودکشی رو پیدا کنم و انجامش بدم دیگه کسی خبردار نمی‌شه و می‌دونم که کسی اهمیت نمی‌ده.

نود و هشتمین

واقعاً یه وقتایی نمی‌دونم چی بکم. مخصوصاً وقتی که باعث می‌شه انرژیم تحلیل بره... .

نود و هفتمین

دلم نمی‌خواد زنده باشم. خب؟