مردم مسخره‌م می‌کنن وقتی بهشون می‌گم «ولی یه بخش از وجودم همیشه اکس‌هامو دوست خواهد داشت».
حسی که داشتم هیچ‌وقت از بین نمی‌ره، فقط کم‌رنگ می‌شه. هربار هم که یادشون می‌افتم فقط خوبی‌هاشون یادم میاد. البته درسته که درباره‌شون غر می‌زنم، ولی این به این معنی نیست که ازشون بدم میاد یا هرچی.
